Lubię ich w sumie

Tak mnie jakoś natchnęło na to, żeby oznajmić światu, że ich lubię tych moich synów. Tacy są w sumie fajni, że ciężko ich nie lubić ( nawet Piszczała pomimo wydawanych przez niego nieustannie dźwięków).

Za co konkretnie lubię 7-miesięczne ( już!?!) Pącze:

• za to, że ich dzień kończy się już o 19, a wtedy tak naprawdę zaczyna mój :)
• że zasypiają sami w łóżeczkach w maks 10 minut (walić filozofię bliskości i lulanie nieprzydatne bliźniaczo)
• za to ich mamamamma, tatattata, które pozwala łudzić się, że mnie lubią :)
• za uśmiechy od pierwszej minuty po wstaniu, nawet o 6 nad ranem
• za to, że nadal śpią dwa razy dziennie (ze zgrozą myślę, że to się kiedyś skończy)
• Olafa - za wielkie oczy gapiące się na mnie cały dzień jak w najpiękniejszy obraz ( chociaż on ;)
• Filipa - za najpiękniejszy uśmiech na świecie ( tak wiem, niektóre/niektórzy z Was mają te najpiękniejsze u siebie w domach :P )
• za wszystkie atrakcje w ciągu dnia - różnorodność i przemienność form gwarantowana :)
• za to, że najwyraźniej gustują w mojej kuchni i zawsze tak rozkosznie mlaskają jak szamają te zielone i dziwnie wyglądające papki

Atrakcje gwarantowane: dywaning, spacerning, parkur itd.

Fifion zapomniał się uśmiechnąć bo pozował w nowej czapce

Olo - "Mamusia co robisz?"