Pączki

Pączki

sobota, 24 października 2015

Friki

W naszym Szalonym Pączkowym świecie dominującymi kolorami są zielony i czerwony, a to dzięki szczególnym upodobaniom najmłodszych bohaterów.

Zielona jest ukochana pościel Filipka, której nikomu nie wolno dotykać po żadnym pozorem. Mama pierze pościel ukradkiem, w tajemnicy zmieniając poszewki nocą. Afera z zieloną pościelą dotarła już nawet do domu babci, skąd Fifi uszczęśliwiony wrócił z dodatkową poszewką na poduszkę. (Zaraz po tym, gdy z wrzaskiem odebrał poszewkę zdziwionemu wujkowi - de fakto wujkową własną - myśląc, że to jego domowa pościel.) Tym sposobem zyskaliśmy dodatkową sztukę do kompletu :) Nie muszę dodawać, że pościel jeździ z nami po całej Polsce, a niekiedy nawet spaceruje do żłobka.

Taka sytuacja w górach - zielona pościel Fifiego i miłość do kasków :)


Czerwone jest... wszystko co należy do Olafka. Tzn. żebyście mnie dobrze zrozumieli - WSZYSTKO co jest CZERWONE w mniemaniu Olusia, należy do niego. W przypływie pasji chodzi po domu i zbiera WSZYsTKO w tym kolorze - naczynia, sztućce, słomki do picia, bieliznę, koce, nakrętki i ciuchy. Ciekawe kiedy zarekwiruje nam czerwonego laptopa. Dla Olusia czerwonym jest niekiedy też pomarańczowy, fuksja, bordo, co poważnie ogranicza korzystanie z wielu domowych sprzętów i ciuchów.  Gdy w swoich czerwonych majtkach, koszulce, polarku, różowych skarpetkach i kurtce zmierza do żłobka, z pewnością w czerwonym plecaku niesie myszkę Miki i wszystkie czerwone klocki jakie udało się znaleźć w domu. W garażu czeka na niego czerwony rower.


Oluś i jego czerwony świat :)

Myszka Miki to kolejny frik Pączków, obok czerwonego Pieska (Olaf), wielkogłowego piesia (Fifi) i ciuchci, których posiadamy już kilkanaście. Pączki zasypiają otoczeni swoja pluszowo-kołową świtą ostatnio dodatkowo przytuleni do piłki nożnej, rodzice natomiast nieustannie poszukują jakiegoś upragnionego-zaginionego fanta.

Jakby dziwności w naszym świecie było mało to od dwóch miesięcy chłopcy noszą na zmianę te same 2 koszulki - Olo czerwoną z Myszką Miki, a Fifi białą (niegdyś) z ciuchcią Tomkiem. Koszulki prane prawie codziennie są prezentowane w żłobku przynajmniej 3-4 dni w tygodniu. Na szczęście ostatnio udało nam się rozszerzyć repertuar o kolejny biały egzemplarz z Tomkiem i 2 szare koszulki z Ronaldo (czyt. z Tatusiem ;). Biorąc pod uwagę, że 2-3 razy w tygodniu udaje nam się namówić Olusia na ubranie czerwonych skarpetek zamiast różowych w paski i szarej koszulki z Tatusiem "czyt, Ronaldo) - to chyba Panie nie myślą, że jesteśmy kompletnymi świrami.


Fifi i rezerwowa koszulka z Tomkiem (sierpień 2015)

niedziela, 18 października 2015

W telegraficznym skrócie

Kilkakrotnie już ogłaszaliśmy powrót na łamy Internetu, ale jak wiecie słabo u nas ze słownością ostatnio. Ciągle coś staje na przeszkodzie - ostatnio ponad 2 -tygodniowy pobyt laptopa w serwisie zaraz po naszej hucznej zapowiedzi. (Niestety laptop wrócił bez formata i nadal zawirusowany, a nasz zasilacz okazał się zepsuty więc laptop podziała jeszcze 1 godzinę i 56 minut. Dalej odwyk aż do wypłaty i zakupu nowego zasilacza - poprzedni nie ma pół roku.)

"Co się u nas zmieniło?" Wolę odpowiedzieć na to pytanie, niż "co się u nas działo?" - bo jak skrócić prawie 10 miesięcy w 1 poście? 

Wiele się zmieniło i to raczej na lepsze. Biorąc naszą rodzinę globalnie - to raczej idziemy w dobrą stronę. Pączkowi rodzice pracują jak Wielki Brat każe, mieszkanie przeszło wielki remont (łazienka, malowanie, tuning pokoju chłopców). Powoli oduczamy się gromadzenia rzeczy materialnych, zwłaszcza po awarii obu telefonów, samochodu (od lipca stoi w krzakach bez silnika), laptopa i ostatnio nawet czajnika. I mimo, że zawsze przedkładaliśmy "być" i "zobaczyć" ponad "mieć", to wydarzenia ostatnich miesięcy (w tym nieszczęśliwy remont łazienki) pokazały, że wszystko czego się tkniemy, raczej ulega niespodziewanej awarii ;) 

"Co nowego u Pączków?" Cali jakby nowi, nawet jacyś lepsi, łatwiejsi nieco w obsłudze i w kochaniu. Za nami apogeum buntu 2-latka w wersji double, który doprowadził nas do blogowej przerwy i próby przetrwania w trybie " byle do przodu". Pośród wrzasku, nerwów i walki charakterów udało nam się z sukcesem pozbyć z naszego świata smoczków, wszelkich bidonów, mleka w nocy, spania w 1 pokoju i coraz częściej pampersów. (tu akurat efekt jest marny, połowiczny, bo Filip dumnie pręży się w pieluszce). 

Jakby w międzyczasie odwiedziliśmy Pieniny (ukochaną Szczawnicę), spędziliśmy urlop w Kretowinach, nauczyliśmy się jeździć na rowerach biegowych, ale o tym pewnie osobny telegraficzny skrót. 

Jednym zdaniem - "Witamy po przerwie" :)