Moje! Moje! Moje!

Coś mi się popsuło i nie mogę dodać filmu na blogu więc opisze Wam jak wygląda nasz codzienny obrazek rodzinny. W scence występują:
Olo - O
Fifi - F
Mama - M

Pora scenki - obojętna, częsta z reguły między drzemkami.

Fifi dostrzega niezwykle interesującą piłkę pod krzesłem w dużym pokoju. Kilka minut zajmuje mu podpełznięcie do upatrzonego skarbu. W końcu go ma i miętosi przeszczęśliwy. Mija minuta i tuż obok, znienacka, z prędkością światła pojawia się Olo. Cap i piłka przechwycona. następuje dialog:

F - to moja oddaj! dawaj! dawaj! ( to w wolnym tłumaczeniu - w rzeczywistości - aaaaaaaaaaaaaaaaa!)   i piłkę cap!

M. - Oluś ale Fifi się pierwszy bawił tą piłką.  Masz tutaj fajną sprężynkę.

O - cap sprężynkę. Ale ona fajna ta moja sprężynka wooow ( a w rzeczywistości mlaska hmhhmhmhmhmm)

F - cap sprężynkę. Nudna piłka, daj sprężynkę! ( hmhmhmhmhmh)

O - Oddawaj! to moja! oddawaj! (aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!) - i cap sprężynkę.

M. - Fifi ale to Olo bawi się tą sprężynką, masz tu kółeczko, zobacz jakie fajne.

F - oooo woooow jakie fajne kółeczko mam! ( hmhmhmhmh!)

O - cap kółeczko - oooo jakie fajne miałeś kółeczko i teraz ja je mam super (hmhmhmhm!)

F - aaaaaa mamo! oddawaj! ( aaaaaaaaaaaaaa!) - i kółeczko cap.

M - .....

O - aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! - i cap

F - aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! - i cap

M - ...

Chyba oszaleję niebawem, albo porzucę na jakiś czas plan nauki dzieci prawa własności i pochowam wszystkie pojedyncze zabawki. Na nic moje tłumaczenia i prośby i mimo tego dochodzi tu do nielegalnych walk dywanowych. 

Fifi demonstruje ząb 

Olo domaga się spaceru i podziwia bajzel na balkonie